ซึ่งจะสังเกตว่าเครื่องประดับของร้าน ปี บิจูส์ ส่วนใหญ่จะใช้มุกน้ำจืด ทั้งนี้เพราะคุณสุวลักษณ์มีความชื่นชอบฟอร์มของมุกน้ำจืดเป็นพิเศษ เพราะสามารถนํามาสร้างสรรค์ ดีไซน์ได้ค่อนข้างอิสระและหลากหลายรูปแบบ “มุกที่ขายอยู่ตามท้องตลาดในปัจจุบัน 99 เปอร์เซ็นต์ คือมุกเลี้ยง มุกเลี้ยงคือมุกที่คนจะต้องใช้ไส้คือนิวเคลียสเข้าไปในตัวหอย ให้หอยเคลือบน้ำตามุกออกมา ถ้ามุกที่ดีก็คือ เราทิ้งไว้ให้เขาเคลือบนาน แล้วมุกเม็ดนั้นก็ จะออกมากลมสวย เราก็จะเห็นว่ามีความลึก ความแวววาว แล้วก็ความเงา อันนั้นคือเป็นวิธีการเลี้ยงมุกน้ำเค็ม แต่ถ้ามุกน้ำจืด เนื่องจากว่าหอยมุกน้ำจืดตัวเล็ก ถ้าเราเอาสารหรือสิ่งแปลกปลอม ใส่เข้าไปในตัวหอย หอยจะตาย กรรมวิธีก็คือ เขาตัดชิ้นเนื้อของหอยอีกตัวหนึ่งมาใส่เข้าไป เพราะฉะนั้นเราจะเห็นว่ามุกน้ำจืดที่เลี้ยงลักษณะนี้ไม่มีเม็ดกลมเลย หายากมาก เพราะว่าเราไม่สามารถที่จะไปเจียฯ เนื้อหอยให้มันกลมได้ แต่เนื่องจากว่าไส้ในของเขามันเกิดจากเนื้อหอยอีกตัวหนึ่ง เพราะฉะนั้นเวลาเราเอามุกน้ำจืดมาเอกซเรย์ดู เราจะเห็นว่าข้างใน เต็มไปด้วยแคลเซียมของตัวหอยเอง เพราะฉะนั้น หอยมุกน้ำาจืดจะมีความแข็งมากกว่ามุกน้ำเค็ม เพราะว่าข้างในเป็นสารแคลเซียมแท้ๆ ที่เกิดจากตัวหอยเอง

พอได้มุกน้ำจืดเซตนี้มา มันก็สวยเกินไปที่เราจะมาร้อยเป็นสร้อยธรรมดา และเราไม่อยากแยกมันจากกัน ก็เลยเอามาประกอบกันทั้งหมดเลย โดยที่ออกแบบให้แต่ละสาย สามารถถอดแยกออกมาได้ สามารถที่จะปรับให้เป็นชิ้นใหญ่หรือว่าชิ้นเล็กก็ได้ เพราะว่าแต่ละเส้นถอดออกมาได้หมดเลย …อย่างถ้าเป็นกลางวันเราอาจจะใส่แค่เส้นเดียวเก๋ๆ แล้วสร้อยนี้ก็เปลี่ยนได้ จะใส่กับไหมดำก็ได้ หรือจะใส่กับสร้อยทองคำขาว สร้อยทองก็ได้ เซตนี้สามารถใส่ตั้งแต่กลางวันจนกระทั่งถึงกลางคืน”

เมื่อถามถึงเซตที่ยากที่สุดของคอลเลกชั่นนี้ คุณสุวลักษณ์บอกว่า “มันยากทุกชิ้นนะคะ เพราะว่าแต่ละชิ้นมันไม่เหมือนกันเลย ช่างเหมือนกับว่าเรียนรู้ใหม่ทุกวัน ชิ้นที่แล้วความหนาแค่นี้ ไม่ได้แปลว่าชิ้นนี้ความหนาจะแค่นี้ เพราะฉะนั้นเวลาทำงานดิฉันจะอยู่กับช่างทั้งวัน คือเราโชคดีที่เราขึ้นตัวเรือนได้ เราก็เลยเข้าใจว่ามันควรจะสักแค่ไหน” ดังนั้นงานทุกชิ้นเธอจึงบอกว่า “ภูมิใจทุกชุดเลย เพราะแต่ละชิ้นจะมี Character ไม่ เหมือนกัน และทุกชิ้นก็มีเสน่ห์ในตัวเอง”

นอกจากงานที่ร้านบี บิจูส์ แล้ว คุณสุวลักษณ์ ยังเป็นอาจารย์ที่วิทยาลัยกาญจนาภิเษก วิทยาลัยช่างทองหลวงอีกด้วย ซึ่งเป็นอีกงานหนึ่งที่เธอรักและสอนมากว่า 5 ปีแล้ว “งานสอนถือว่าเป็นงานอย่างหนึ่งที่พี่ชอบ เพราะได้มีโอกาสคลุกคลีกับเด็กรุ่นใหม่และก็ได้มีโอกาสแบ่งปันความรู้ทางด้านการทำเครื่องประดับให้เขา เพราะงานในสาขานี้ไม่ค่อยมีคนอยากจะเปิดเผยกันเท่าไหร่ แต่ดิฉัน เห็นว่าถ้าไม่มีการถ่ายทอดกันบ้าง งานศิลปะแขนงนี้มันก็จะหมดไปทุกวัน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย”

นอกจากจะสร้างสรรค์งานคุณภาพแล้ว คุณสุวลักษณ์ยังเป็นหนึ่งในผู้ร่วมสืบสานงานฝีมือของช่างไทย น่าชื่นชมจริงๆ ค่ะ